tekst: Tjebbe Borggreve  Foto’s: Luke Hermans

Vlak nadat wij het podium vol instrumenten gezet hadden, begon De Pakschuit al aardig vol te lopen. Iedereen had er zin in. De optredende deelnemers begonnen al wat zenuwachtig te worden met uitzondering van Tiemen Groen, die bezit namelijk stalen zenuwen. De sfeer zat er goed in.

We begonnen uiteraard met Rolf ,die deze dag vorm zou geven en presenteren. De Pakschuit is zijn stamkroeg!Rolf was in vorm, met zijn charmante persoonlijkheid en scherpe teksten pakte hij de zaal volledig in.

Daarna was het de beurt aan WhatEls (Els), die deze dag voor het eerst moest optreden. Ze verging van de zenuwen maar eenmaal begonnen, was daar niets meer van te merken. Met twee eigen composities stal ze de harten van het publiek.haar vader en zus waren aanwezig, speciaal vanuit het oosten van het land ingevlogen om haar podiumdebuut mee te maken. Ze werden niet teleurgesteld! Trots en overdonderd keken ze toe.

Vervolgens was de beurt weer aan Rolf Verrast, die ook een aantal nieuwe gedichten ten gehore bracht (op muziek van Bandsessies).

Hierna Tiemen oftewel Groenland. Iedereen die Tiemen op het podium heeft gezien, weet wat het is! Zijn breekbare liedjes en onnavolgbare teksten brengt hij op een geheel eigen wijze, teder maar krachtig naar voren. Hij nam het publiek mee op een reis door zijn gedachtewereld.

Na een korte pauze begon Rolf met een gedicht, waarna het de beurt was aan Sharon. Sharon is echt! Haar liedjes zijn zeer persoonlijk!

En op het podium is zij charismatisch, ze bouwde weer een feestje en het publiek kreeg er geen genoeg van.

Maar aan al het goede komt een einde en dus was het de beurt aan Erik Spaanbroek oftewel Spaan om met zijn saxofoon de tent te laten funken. Het swingde de pan uit! Daarna was het aan Rolf om de middag passend af te sluiten. Hij deed dit uiteraard spitsvondig en met verve en liet het publiek snakkend naar meer achter!

Al met al was het een zeer geslaagde middag die we niet snel zullen vergeten! Afsluitend moeten er nog complimenten uitgedeeld worden aan Pro Peeters, het geheime wapen van Bandsessies. Zijn uiterst geraffineerde gitaarspel en waar nodig snoeiharde solo’s brachten als altijd weer een extra dimensie aan het optreden van de Bandsessies. En last but not least Renaldo, die hielp met sjouwen, opbouwen afbreken en weer sjouwen!